Glukometry | beurer

Czym jest cukrzyca?

Cukrzyca, znana również jako diabetes mellitus, jest przewlekłą chorobą metaboliczną, przy której organizm ma problemy z regulacją poziomu cukru we krwi. Poziom cukru we krwi zdrowego organizmu jest kontrolowany przez insulinę – hormon produkowany przez trzustkę. Przy cukrzycy zaburzona jest produkcja insuliny (cukrzyca typu 1) albo komórki organizmu nie wykazują wystarczającej reakcji na ten hormon. W tym drugim przypadku insulina nie funkcjonuje prawidłowo i mamy do czynienia z cukrzycą typu 2.

Czym jest cukrzyca?

Cukrzyca, znana również jako diabetes mellitus, jest przewlekłą chorobą metaboliczną, przy której organizm ma problemy z regulacją poziomu cukru we krwi. Poziom cukru we krwi zdrowego organizmu jest kontrolowany przez insulinę – hormon produkowany przez trzustkę. Przy cukrzycy zaburzona jest produkcja insuliny (cukrzyca typu 1) albo komórki organizmu nie wykazują wystarczającej reakcji na ten hormon. W tym drugim przypadku insulina nie funkcjonuje prawidłowo i mamy do czynienia z cukrzycą typu 2.

Jaka jest rola insuliny w organizmie człowieka?

Nasz organizm potrzebuje energii, by mógł funkcjonować. Jedzenie, które spożywamy, zostaje rozłożone na części składowe, przetransportowane do komórek organizmu i przekształcone w energię. Szczególne znaczenie w tym kontekście ma glukoza. Glukoza jest najmniejszym składnikiem cukru, który dociera do komórek organizmu przez krew.

Gdy dociera ona do komórek, organizm potrzebuje insuliny wytwarzanejw trzustce. Insulina pełni kluczową funkcję: otwiera komórki organizmu na glukozę, dzięki czemu cukier z pożywienia może zostać wykorzystany w komórkach. Proces ten można opisać przez zasadę „zamka i klucza”. Zgodnie z tą zasadą insulina (klucz) otwiera komórki (zamek), aby glukoza z krwi mogła się dostać do wnętrza komórki.

Jaka jest rola insuliny w organizmie człowieka?

Nasz organizm potrzebuje energii, by mógł funkcjonować. Jedzenie, które spożywamy, zostaje rozłożone na części składowe, przetransportowane do komórek organizmu i przekształcone w energię. Szczególne znaczenie w tym kontekście ma glukoza. Glukoza jest najmniejszym składnikiem cukru, który dociera do komórek organizmu przez krew.

Gdy dociera ona do komórek, organizm potrzebuje insuliny wytwarzanejw trzustce. Insulina pełni kluczową funkcję: otwiera komórki organizmu na glukozę, dzięki czemu cukier z pożywienia może zostać wykorzystany w komórkach. Proces ten można opisać przez zasadę „zamka i klucza”. Zgodnie z tą zasadą insulina (klucz) otwiera komórki (zamek), aby glukoza z krwi mogła się dostać do wnętrza komórki.

Co się dzieje w organizmie osoby chorej na cukrzycę?

U osób z cukrzycą cykl ten jest zaburzony, ponieważ insulina nie jest produkowana w ogóle lub w zbyt małej ilości albo niektóre komórki są insulinooporne. W rezultacie glukoza nadal krąży we krwi, a jej poziom wzrasta powyżej normy. O cukrzycy mówi się, gdy stężenie glukozy na czczo przekracza wartość 110 mg/dl (lub 6,1 mmol/l).

Co się dzieje w organizmie osoby chorej na cukrzycę?

U osób z cukrzycą cykl ten jest zaburzony, ponieważ insulina nie jest produkowana w ogóle lub w zbyt małej ilości albo niektóre komórki są insulinooporne. W rezultacie glukoza nadal krąży we krwi, a jej poziom wzrasta powyżej normy. O cukrzycy mówi się, gdy stężenie glukozy na czczo przekracza wartość 110 mg/dl (lub 6,1 mmol/l).

Istnieją różne postaci cukrzycy. Dwie najczęstsze formy cukrzycy to cukrzyca typu 1, która jest diagnozowana głównie w młodym wieku (< 40 lat), oraz cukrzyca typu 2, która kiedyś była nazywana cukrzycą dorosłych, ale obecnie dotyka 90–95% wszystkich pacjentów z cukrzycą.

Jakie są rodzaje cukrzycy?

Istnieją różne postaci cukrzycy. Dwie najczęstsze formy cukrzycy to cukrzyca typu 1, która jest diagnozowana głównie w młodym wieku (< 40 lat), oraz cukrzyca typu 2, która kiedyś była nazywana cukrzycą dorosłych, ale obecnie dotyka 90–95% wszystkich pacjentów z cukrzycą.

Cukrzyca typu 1

W cukrzycy typu 1 organizm przestaje wytwarzać insulinę. Układ odpornościowy organizmu niszczy komórki beta trzustki, które są odpowiedzialne za produkcję tego hormonu.

Zniszczenie to prowadzi do stopniowego niedoboru insuliny. Cukrzyca typu 1 ujawnia się dopiero po zniszczeniu około 80–90% komórek beta. Reakcja ta często rozpoczyna się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Terapia insulinowa jest w tym przypadku absolutnie niezbędna. Eksperci dostrzegają przyczynę choroby zarówno w czynnikach dziedzicznych, jak i wirusowych.

Zasada „zamka i klucza“ zostaje zakłócona. Insulina (klucz) nie jest produkowana. Komórki ciała (zamki) nie są otwarte na przyjmowanie glukozy.

Cukrzyca typu 1

W cukrzycy typu 1 organizm przestaje wytwarzać insulinę. Układ odpornościowy organizmu niszczy komórki beta trzustki, które są odpowiedzialne za produkcję tego hormonu.

Zniszczenie to prowadzi do stopniowego niedoboru insuliny. Cukrzyca typu 1 ujawnia się dopiero po zniszczeniu około 80–90% komórek beta. Reakcja ta często rozpoczyna się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Terapia insulinowa jest w tym przypadku absolutnie niezbędna. Eksperci dostrzegają przyczynę choroby zarówno w czynnikach dziedzicznych, jak i wirusowych.

Zasada „zamka i klucza“ zostaje zakłócona. Insulina (klucz) nie jest produkowana. Komórki ciała (zamki) nie są otwarte na przyjmowanie glukozy.

Cukrzyca typu

Cukrzyca typu 2 jest najczęstszą postacią cukrzycy. Liczba osób cierpiących na tę chorobę w Niemczech wzrasta o około 5% rocznie, a coraz częściej dotyka ona dzieci i młodzież (Hauner, 2007).

W cukrzycy typu 2 często oprócz insulinooporności dochodzi także do zaburzenia wydzielania insuliny. Z czasem komórki organizmu stają się coraz mniej wrażliwe na ten hormon, a w efekcie mniej glukozy może być wchłaniane z krwi. Komórki beta trzustki próbują zrekompensować zmniejszony wychwyt komórkowy poprzez zwiększanie produkcji insuliny, ale nie może to zapobiec wzrostowi poziomu glukozy we krwi. Ta zwiększona produkcja przez komórki beta prowadzi do ich wyczerpania w dłuższej perspektywie.

Czynniki środowiskowe, a przede wszystkim behawioralne, mają decydujący wpływ na rozwój cukrzycy typu 2. Najważniejszym czynnikiem jest otyłość. Ryzyko rozwoju cukrzycy wzrasta wraz ze zwiększeniem masy ciała. Inne ważne czynniki to: złe nawyki żywieniowe i zbyt mało ruchu, ale także predyspozycje genetyczne.

Zasada „zamka i klucza“ zostaje zakłócona. „Klucz” w postaci insuliny jest wciąż produkowany, ale nie może otworzyć „zamka”, ponieważ komórki nie reagują na niego prawidłowo.

Cukrzyca typu

Cukrzyca typu 2 jest najczęstszą postacią cukrzycy. Liczba osób cierpiących na tę chorobę w Niemczech wzrasta o około 5% rocznie, a coraz częściej dotyka ona dzieci i młodzież (Hauner, 2007).

W cukrzycy typu 2 często oprócz insulinooporności dochodzi także do zaburzenia wydzielania insuliny. Z czasem komórki organizmu stają się coraz mniej wrażliwe na ten hormon, a w efekcie mniej glukozy może być wchłaniane z krwi. Komórki beta trzustki próbują zrekompensować zmniejszony wychwyt komórkowy poprzez zwiększanie produkcji insuliny, ale nie może to zapobiec wzrostowi poziomu glukozy we krwi. Ta zwiększona produkcja przez komórki beta prowadzi do ich wyczerpania w dłuższej perspektywie.

Czynniki środowiskowe, a przede wszystkim behawioralne, mają decydujący wpływ na rozwój cukrzycy typu 2. Najważniejszym czynnikiem jest otyłość. Ryzyko rozwoju cukrzycy wzrasta wraz ze zwiększeniem masy ciała. Inne ważne czynniki to: złe nawyki żywieniowe i zbyt mało ruchu, ale także predyspozycje genetyczne.

Zasada „zamka i klucza“ zostaje zakłócona. „Klucz” w postaci insuliny jest wciąż produkowany, ale nie może otworzyć „zamka”, ponieważ komórki nie reagują na niego prawidłowo.

Cukrzyca typu 1:

Początkowe objawy zwykle pojawiają się szybko:

Silne i nagłe pragnienie
Zwiększona potrzeba oddawania moczu
Wymioty i skurcze mięśni

Ponadto często można zaobserwować zmniejszoną sprawność, a także znaczną utratę masy ciała. Do tego dochodzą takie objawy jak zmęczenie oraz zaburzenia widzenia i koncentracji.

Cukrzyca typu 2:

We wczesnych stadiach cukrzycy typu 2 większość pacjentów nie wykazuje żadnych objawów lub ma objawy niespecyficzne, a diagnoza jest często stawiana przypadkowo podczas rutynowego badania.

Do objawów należą:

częste zmęczenie
zły stan zdrowia
zwiększona podatność na infekcje

Zwiększone pragnienie i zwiększona potrzeba oddawania moczu występują rzadko. Szybka utrata masy ciała nie występuje, a uczucie głodu i przyrost masy ciała są raczej zwiększone. Ponieważ czynniki środowiskowe i behawioralne odgrywają ważną rolę w rozwoju cukrzycy typu 2, oprócz czynników dziedzicznych, leczenie cukrzycy typu 2 może być skutecznie wspierane przez ukierunkowane działania w codziennym życiu pacjenta.

Rozpoznawanie objawów obu typów cukrzycy

Jak rozpoznać cukrzycę?

Cukrzyca typu 1:

Początkowe objawy zwykle pojawiają się szybko:

Silne i nagłe pragnienie
Zwiększona potrzeba oddawania moczu
Wymioty i skurcze mięśni

Ponadto często można zaobserwować zmniejszoną sprawność, a także znaczną utratę masy ciała. Do tego dochodzą takie objawy jak zmęczenie oraz zaburzenia widzenia i koncentracji.

Cukrzyca typu 2:

We wczesnych stadiach cukrzycy typu 2 większość pacjentów nie wykazuje żadnych objawów lub ma objawy niespecyficzne, a diagnoza jest często stawiana przypadkowo podczas rutynowego badania.

Do objawów należą:

częste zmęczenie
zły stan zdrowia
zwiększona podatność na infekcje

Zwiększone pragnienie i zwiększona potrzeba oddawania moczu występują rzadko. Szybka utrata masy ciała nie występuje, a uczucie głodu i przyrost masy ciała są raczej zwiększone. Ponieważ czynniki środowiskowe i behawioralne odgrywają ważną rolę w rozwoju cukrzycy typu 2, oprócz czynników dziedzicznych, leczenie cukrzycy typu 2 może być skutecznie wspierane przez ukierunkowane działania w codziennym życiu pacjenta.

Glukometry firmy Beurer mają niewielkie rozmiary i są łatwe w użyciu. Mogą one także skutecznie i szybko mierzyć poziom glukozy we krwi. Glukometry to niezbędny element regulowania cukrzycy. Pomagają one wykryć wysoki poziom glukozy we krwi lub hipoglikemię i uniknąć ich w dłuższej perspektywie dzięki terapii.

Dla większego bezpieczeństwa nasze glukometry są wyposażone w funkcję kontroli objętości krwi. Oznacza to, że pomiar jest przeprowadzany tylko przy wystarczającej ilości krwi. Oprócz naszych urządzeń do oznaczania poziomu glukozy we krwi oferujemy również odpowiednie akcesoria, takie jak lancety, roztwory kontrolne i paski testowe.

Dzięki glukometrowi firmy Beurer można zoptymalizować monitorowanie cukrzycy oraz zapewnić niezawodne wykrywanie hiperglikemii lub hipoglikemii.